Μάρεκ Βαυσκέβιτς - Τα έσχατα

Η σφήκα την οποία σκότωσα στο κουκούτσι δαμάσκηνου 
όταν μιλάγαμε - μάλλον - περί των αρχαίων 
είχε πλέον βαρεθεί το πρόωρο φθινόπωρο 
τα δαμάσκηνα κι εμάς . 

Πίναμε ένα ευγενικό αρχαίο ποτό 
από τα καλύτερα μέρη της οικουμένης και αισθανόμασταν 
να ζούμε μια αιώνια ζωή .
Κι όμως ξέραμε : την άλλη 
η πρώτη γουλιά νερό της κρήνης 
θα μας ξύπναγε απ' την αυταπάτη . 

Πάντως όλα αυτά ήταν ακόμα μακρυά 
σαν τον ορίζοντα , τον οποίο θα φτάσουμε 
κάποια Πέμπτη . 

Τελείωσε με γαλήνη 
η εποχή των σφηκών και των ανθρώπων . 

Ξαφνικά έπεσε κάτω ένα κίτρινο φύλλο σημύδας 
Και τότε καταλάβαμε 
τι σημαίνουν τα έσχατα . 

Μετάφραση : Πάβεου Κρούπκα