Τάσος Λειβαδίτης - Πίνακας άγνωστου ζωγράφου
Κι έζησα πάντα με τον εαυτό μου , σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα
που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει
το θάνατο ο ένας του άλλου ,
μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή
ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο μοιραίο σκοινί
να , που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο και τον θαυμασμό
και τον χρόνο - αδερφωμένοι ξαφνικά
μες στην παμμέγιστη αρετή της Τέχνης .
Σχόλια