Ζακ Πρεβέρ - Έξι Ποιήματα

Η ωραία εποχή 

Νηστικό χαμένο παγωμένο 

καταμόναχο κι απένταρο 
ένα κορίτσι δεκαεξάχρονο 
ασάλευτο στημένο 
στην πλατεία Ομονοίας 
το μεσημέρι δεκαπέντε Αυγούστου .

Αλικαντης 


Ένα πορτοκάλι στο τραπέζι 

το φόρεμά σου στο χαλί 
κι εσύ στο κρεβάτι μου 
γλυκά δώρα του παρόντος 
δροσιά της νύχτας 
ζέστα της ζωής μου . 

Ο ίσιος δρόμος


Σε κάθε χιλιόμετρο 

κάθε χρονιά 
γέροι με στενό μέτωπο 
δείχνουν στα παιδιά το δρόμο 
με χειρονομίες μπετόν αρμέ .

Τραγούδι  


Τι μερα έχουμε σήμερα 

έχουμε όλες τις μέρες 
φίλη μου 
είμαστε ολόκληρη η ζωή έρωτά μου 
αγαπιόμαστε και ζούμε 
ζούμε κι αγαπιόμαστε 
και δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει ζωή 
και δεν ξέρουμε τι είναι η μέρα 
και δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η αγάπη .



Γαλλικη συνθεση 


Νεαρός ο Ναπολέων ήταν πολύ αδύνατος 

κι αξιωματικός του Πυροβολικού 
αργότερα έγινε Αυτοκράτωρ 
τότε πήρε κοιλιά και πολλές χώρες 
και την ημέρα του θανάτου του είχε ακόμα 
κοιλιά 
μα είχε γίνει λιγουλάκι 
πιο κοντός . 

Ο κηπος 


Εκατομμύρια και εκατομμύρια χρόνια 

δεν θα 'φταναν 
για να ειπούν  
εκείνη τη στιγμούλα της αιωνιότητας 
που με φίλησες 
που σε φίλησα 
ένα πρωί μέσα στο φως το χειμωνιάτικο 
στο πάρκο Μοντ σουρί του Παρισιού 
στο Παρίσι
χάμω στη γη 
στη γη που είν' ένα αστέρι . 

Μετάφραση : Ανδρέας Καραντώνης 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις