Ζμπίγκνιεβ Χέρμπερτ - Ο κρούστης

Υπάρχουν κάποιοι που καλλιεργούν 
κήπους μες στο κεφάλι τους 
απ' τα μαλλιά τους μονοπάτια φέρνουν 
σε πολιτείες ηλιόλουστες λευκές 

είν' εύκολο γι' αυτούς να γράφουν 
τα μάτια τους σφαλούν 
κι αυτόματα λογής εικόνες 
κατρακυλάνε απ' το κούτελό τους 

η δική μου φαντασία 
είναι μια σανίδα 
το μοναδικό μου εργαλείο 
ένα ξύλινο ραβδί 

ραβδίζω τη σανίδα 
κι αυτή μου απαντά 
ναι - ναι 
όχι - όχι 

γι' άλλους η πράσινη καμπάνα δέντρου 
η γαλάζια του νερού καμπάνα 
για μένα είναι ένας κρούστης 
από κήπους απροστάτευτους 

βαράω τη σανίδα 
κι αυτή με παρορμά
με το στεγνό του ηθικολόγου ποίημα
ναι - ναι 
όχι - όχι .

Μετάφραση : Γιώργος Ζ. Χριστοδουλίδης