Πιερ Ζαν Ζουβ - Φοίνιξ

Iερόδουλες που χύνετε δάκρυα γλυκά
μάτι καταβροχθισμένο μες στη γούνα
χέρι πετρωμένο
σπεύδετε γρήγορα πάνω στα πένθιμα ίχνη

απέραντα μάτια πράες γαστέρες απέραντα χέρια
απέραντες θυσίες της ρόδινης σάρκας
αιμόφυρτες αδιαθεσίες
ρούχα κολλητά που αφυπνίζετε

ξαναγυρίστε απ το σάλιο και το μακελειό
λίγο πιο πληγωμένες της πληγής σας
άβυσσοι ! ξανασκονίστε τα σπάργανα της σάρκας σας
τίποτα πια δε θα ξανακλείσει τη ζέστα του χάσματος .

Δεν έχετε όπως η παρθενομήτωρ
συναρμόσει τον υμένα για ν' αναστείλει την εισδοχή
του δαίμονα και παραμένετε ορθάνοιχτες
βαθιές και ιερές όπως τ' ανοιχτά πράγματα .

μετάφραση Νίκος Λεβέντης