Πετράρχης - Σονέττο CLXVI
Αν είχα μείνει στο "ιερό σπήλαιο" κι ήμουν εκεί ακόμα ,
σαν τον Απόλλωνα που ασκούσε εκεί τη μαντεία ,
σήμερα τον ποιητή της ίσως να είχε και η Φλωρεντία
όπως είχε τον η Μάντουα , η Αουράνκη κι η Βερόνα .
Γιατί όμως η δική μου γη δεν ανθίζει σαν πρώτα ,
με την πηγούλα των βράχων εκείνων ; Σ' άλλον πλανήτη
φαίνεται πως πλανιέμαι τώρα . Στο χωράφι μου το δρεπάνι
μονάχα ασπράγκαθο θερίζει κι άγρια πλέον χόρτα .
Το υδωρ μου που απ' τον παρνασσο κυλούσε
αλλού έχει στραφεί κι είναι ξερό το "λιόδεντρό" μου ,
αυτό που κάποτε με τη δροσιά ανθούσε .
Μα ίσως η περιπέτεια , ή η αληθινή ενοχή με στερήσει
από κάθε άλλο καρπό αν ο Δίας ο αιώνιος επάνω μου
την έμπνευση και χάρη του σαν μια βροχή δε ρίξει .
Μετάφραση : Κατερίνα Γλυκοφρύδη
Σχόλια