Τσέσλαφ Μίλος

Παρακάτω έχουμε δύο ποιήματα του Πολωνού ποιητή Τσέσλαφ Μίλος (1911-2004), ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1980. Δεν θα πω περισσότερα πράγματα προς το παρόν. Θα αφήσω τον ποιητή να μιλήσει με τα λόγια του Αντώνη Μακρυγδημήτρη, από το βιβλίο του με μεταφράσεις του Μίλος "ΠΟΙΗΜΑΤΑ"

ΟΜΟΛΟΓΙΑ

Κύριε, αγαπούσα τη μαρμελάδα από φράουλες
Και τη σκοτεινή γλύκα του σώματος της γυναίκας.
Επίσης, την παγωμένη βότκα, τη ρέγγα στο λάδι της ελιάς,
Αρώματα, της κανέλλας, του γαρύφαλλου.
Λοιπόν, τι σόι προφήτης είμαι εγώ; Γιατί το πνεύμα
Να επισκεφτεί έναν τέτοιον άνθρωπο; Πολλοί άλλοι
Ήταν κλητοί και έμπιστοι.
Ποιος να εμπιστευθεί εμένα; Αφού έβλεπαν
Πώς άδειαζα τα ποτήρια και έπεφτα στο φαγητό,
Πώς κοίταζα λαίμαργα το στήθος της σερβιτόρας.
Έσφαλα και το γνώριζα. Ποθούσα τη μεγαλοσύνη
Ικανός να την διακρίνω εκεί όπου υπήρχε,
Όμως δεν ήμουν αρκετά, ελάχιστα μόνο, διορατικός,
Ήξερα τι έμενε για ανθρώπους μικρούς σαν κι εμένα:
Μια γιορτή από φρούδες ελπίδες, μια συγκέντρωση υπερφίαλων,
Ένας αγώνας ραχιτικών, η λογοτεχνία.

Belkeley, 1985

ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

Καθυστερημένα, η ώρα της ταπεινωτικής συμφιλίωσης
Με τον εαυτό του, έφτασε για κείνον.
"Ναι" - είπε - "Δημιουργήθηκα
Να είμαι ποιητής και τίποτα περισσότερο.
Δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο,
Ντρέπομαι πολύ, όμως δεν μπορώ να αλλάξω τη μοίρα μου".

Ο ποιητής; Εκείνος που διαρκώς σκέφτεται κάτι άλλο.
Η αφηρημάδα του οδηγεί τους ανθρώπους γύρω του στην απελπισία.
Ίσως αυτός δεν έχει καθόλου ανθρώπινα συναισθήματα.

Όμως, τέλος πάντων, γιατί δεν θα 'πρεπε να είναι κι έτσι;
Στην ανθρώπινη ποικιλία μια μετάλλαξη, μια ποικιλία
Είναι αναγκαία επίσης. Ας επισκεφθούμε τον ποιητή
Στο μικρό του σπίτι σ' ένα κάπως άχρωμο προάστιο
Εκεί που τρέφει κουνέλια, φτιάχνει βότκα με βότανα,
Και γράφει στην μαγνητοταινία τους ερμητικούς του στίχους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις