Κάθε πρωί

Κάθε πρωί
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Tα ρούχα μας είναι φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τους χτεσινούς φίλους
Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
- Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.

(Ασήμαντες απαριθμήσεις - Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει η μοναξιά; )

Μανόλης Αναγνωστάκης, Η συνέχεια, 1954

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, αγάπη και ευτυχία!