Hafiz

Κοιτάξτε πάνω σε τι έπεσα σήμερα. Ψάχνοντας πληροφορίες για τον μυστικό Ιρανό ποιητή Χαφίζ, που έζησε πριν περίπου 700 χρόνια στο Σιράζ, ανακάλυψα αυτούς τους πλανόδιους πωλητές που κυκλοφορούν με το κιλό στους δρόμους του Σιράζ. Αυτοί λοιπόν οι πλανόδιοι πωλητές αντί να πουλάνε καλάμια, αναπτήρες, λέιζερ, ψαλίδια, πιστολάκια και κάθε λογής άχρηστα πράγματα που εμείς οι πολιτισμένοι τα αγοράζουμε αφειδώς, πουλάνε ποιήματα. Να εδώ παραδείγματος χάριν η νεαρή αυτή κοπέλα ζητάει από τον νεαρό ένα ποίημα. Η παράδοση λέει ότι αυτά τα ποιήματα βοηθούν στις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τα σοφά τους λόγια ή με τα λόγια τους της αγάπης. Η παράδοση λέει ότι πριν διαλέξεις το κατάλληλο ποίημα πρέπει να κάνεις μια μικρή δέηση στην ψυχή του ποιητή. Μερικές φορές ο πλανόδιος έχει μαζί του ένα πουλί που αυτό σου διαλέγει το ποιήμα που θα σε βγάλει από την δύσκολη θέση ή που θα φέρει πίσω την πληγωμένη σου αγάπη. Το συνταρακτικό για μένα είναι αυτή η εντελώς διαφορετική αντίληψη της ποίησης που έχουν αυτοί οι άνθρωποι. Η ποίηση είναι κάτι τόσο απλό, τόσο προσιτό, τόσο άμεσο όσο ένα πακέτο χαρτομάντιλα. Και το γεγονός αυτό την κάνει ένα εξαιρετικά μαγικό καθημερινό γεγονός.



Σχόλια

Ο χρήστης χ.ζ. είπε…
Συμφωνώ, είναι άλλη αντίληψη. Ο δυτικός πολιτισμός αντιμετωπίζει την πραγματικότητα ως τομείς πραγματικότητας. Πχ, ποίηση γράφουν (και τελικά διαβάζουν) οι ειδικοί του είδους, οι ποιητές. Μουσική παίζουν οι «εκτελεστές» και γράφουν (και ακούν πάλι) οι συνθέτες. Αν θες να τραγουδήσεις πρέπει να έχεις βλέψεις τραγουδιστή, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος. Είναι μια πραγματικότητα που υπάρχει στη Δύση. Ο καθημερινός άνθρωπος είναι απλά θεατής, και συχνά ούτε κι αυτό.
Απτην άλλη η «ειδίκευση» αυτή έχει προσφέρει απείρως στην εξέλιξη των τεχνών. Οπότε.... : (
Ο χρήστης Churchwarden είπε…
Γεια σου Θωμά με τα ωραία σου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις