Εουτζένιο Μοντάλε ( Μετάφραση Μαργαρίτα Δαλμάτη )

                      ΙΙ

Πολλά χρόνια κι ένα πιο σκληρό

πάνω απ’ την ξένη τη λίμνη

όπου τα ηλιοβασιλέματα ανάφτουν .

Ύστερα κατέβηκες απ’ τα βουνά

για να μου ξαναφέρεις

τον Άη Γιώργη και το δράκο.

Να μπορούσα να τους έβαζα

στις γιορτάσιμες πάνω σημαιούλες

που στο μαστίγωμα του γραίγου παλαβώνουν

στην κάρδια… και για σένα στη δίνη

να έμπαινα μιας  πίστης , απέθαντος


                     VII

Το μαύρο κι άσπρο πήγαιν'- ελα
των πετροχελίδονων από το στύλο
του τηλέγραφου στη θάλασσα
δεν μερώνει τους καημούς σου
στην αποβάθρα μήτε και σε ξαναφέρνει
εκεί που πια δεν είσαι.

Μοσκοβολάει κιόλας ο πυκνός σαμπούκος
στο χωματόδρομο ·  το βαρύ σύγνεφο σκορπάει.
Αν ανακωχή είναι η αιθρία
η απειλή σου η ακριβή τήνε χαλάει 

Eugenio Montale - Mottetti