Τόμας Τράνστρεμερ ( μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου)

Μετεωρολογικός χάρτης  (1958)

Η θάλασσα του Οκτώβριου λάμπει κρύα
με νωτιαίο πτερύγιο από αντικατοπτρισμούς .

Τίποτα δεν έχει μείνει που να θυμάται
την άσπρη ζάλη των ιστιοπλοϊκών αγώνων .

Ένα κεχριμπαρένιο φως πάνω απ’ το χωριό .
Και όλοι οι ήχοι σε αργή φυγή .

Ένα γάβγισμα σαν ιερογλυφικό ζωγραφισμένο
στον αέρα πάνω από τον κήπο ,

όπου ο κίτρινος καρπός ξεγελά
το δέντρο και πέφτει .

Οι μνήμες με κοιτούν (1983)

Ένα πρωινό του Ιουνίου, τότε που είναι πολύ νωρίς
για να ξυπνήσεις και πολύ αργά να ξανακοιμηθείς .

Πρέπει να βγω έξω στη βλάστηση που είναι γεμάτη
μνήμες , και με ακολουθούν με το βλέμμα .

Δε φαίνονται , έχουνε γίνει ένα
με το χώρο , τέλειοι χαμαιλέοντες .

Είναι τόσο κοντά που τις ακούω ν’ αναπνέουν ,
παρόλο που τα πουλιά με ξεκουφαίνουν .  

Απρίλιος και σιωπή ( 1996)

Η άνοιξη έρημη .
Το χαντάκι , γεμάτο βελούδινο σκοτάδι ,
σέρνεται δίπλα μου
δίχως κατοπτρισμούς.

Το μόνο που φέγγει
είναι τα κίτρινα λουλούδια .

Με κουβαλά η σκιά μου ,
όπως μια μαύρη θήκη
κουβαλά το βιολί της.

Το μόνο που θέλω να πω
αστράφτει απρόσιτο
σαν τα ασημικά
στο ενεχυροδανειστήριο .

Χαϊκού (2004)


Τάρανδος στο λιοπύρι .
Οι μύγες ράβουν και ράβουν γερά
τη σκιά στη γη .