Προδημοσίευση από το καινούργιο βιβλίο του Ηλία Δεληκυριακίδη " Τα ποιήματα των 5.πμ." από τις εκδόσεις Ars Poetica


συλλάβισαν με μιας
τ’ αλφαβητάρι των σκορπιών πάνω στο χώμα
και βρεθήκαν μπροστά σ’ απρόσμενες συνάφειες

δίχως καμία σκέψη
όπως ανοίγουν τα παράθυρα μιας κάμαρας

κι όλα τούς είναι απλά
ακόμη κι όσα άφηνε ανεξήγητα
μιαν ασημένια πόρπη
στης Ελένης τα χέρια






εγώ που άλλοτε θέλησα
με τις κραυγές των γλάρων σου να φύγω
και πίστεψα τι τρέλα
με λόγια πως μπορούσα να ταράξω
την ασάλευτη όψη σου
αφήνω τούτο το τραγούδι να θρηνήσει
το αίμα ωρών περασμένων
κι εκείνη την παλιά βεβαιότητα
που σ' ήθελε νεκρή




σε τούτο εδώ το ποίημα
έχω φυλάξει μαρτυρίες ποτηριών
ιστορικά φωνών αόρατων
κι ανάσες ποτηριών θρυμματισμένες

μα δε ζητώ να μάθω
τη γλώσσα των πουλιών που 'χεις σκοτώσει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις