:D

στην Αλ

Δεν σου μιλάω με λόγια
όταν σου μιλάω από μακριά.
Κι είναι οι λέξεις μου
που τις παίρνει ο άνεμος
και σου χαϊδεύουν το πρόσωπο.

Είναι το ανοιξιάτικο φεγγάρι
που ανέτειλε στο καταχείμωνο
κι ας μην είναι η ώρα του.

Όταν σου μιλάω τις νύχτες,
το ξέρω πως κοιμάσαι
και πως τα λόγια μου
ταξιδεύουν στα όνειρά σου.

Σε λίγο θα 'ρθει το πρωί
κι ο ήλιος που ανατέλει
θα 'ναι αυτός που έσπειρα μέσα σου.

Χωρίς να σ' αγγίξω
και χωρίς να σου πώ όλα αυτά που ακούς,
τα πρωινά γίνονται τόσο γλυκά
που γνωρίζω πως τα λόγια μου
στράφι δεν πήγαν.

Σε περιμένω.

:D