Ismail Emre

Για την ουσία αυτού του έρωτα ρώτησε την πεταλούδα,
είναι δύσκολο να σου το πω αλλιώς.
Το φυσικό της φλόγας είναι να καίει ό,τι αγγίζει,
γαλήνη βρίσκει όποιος γίνει σαν και αυτήν.

Φτάνει, μέσα βυθίζεται και καίγεται, μα μένει ζωντανή
.Στέκονται πέρ' απ' το θάνατο εκείνοι
που πέφτουν σ' έκσταση κι αδιάκοπα υμνούν:
αυτό είναι το έργο του άφθαρτου εραστή!

Φέρνουνε παραδείγματα για να το περιγράψουν:
χωρίς να λογαριάσουν τίποτα, πέφτουν στην φωτιά,
άλλα ζωύφια φοβούνται σαν τ' αγγίξει η φλόγα,
σμίγουνε με το φως εκείνο μόνο αυτές.

Από την πεταλούδα θα μάθεις τη γεύση του έρωτα,
απ' τον παράφρονα θα μάθεις τ' όνομα του Θεού.
Είναι ένα ανάκτορο που δεν μπορεί να καταρρεύσει:
απ' τα ερείπια θα μάθεις πως κτίζεται η οικοδομή.

Οι ζωντανοί είναι άδηλοι - να εμφανιστούνε πρέπει.
Μόνο με την περιγραφή δε γίνεται ν' αφομοιωθούν αυτά.
Τα όσα τράβηξε ο Εμρέ είναι της γλώσσας του τιμωρία,
έτσι έκρινε ο Αγαπημένος κι έτσι έπρεπε να γίνει.