Best of Primitives

Μαδαγασκάρη
ΧΑ'Ι'Ν - ΤΕΝΥ

3
...Όποιος για την αγάπη του πεθαίνει,
μικρός κροκόδειλος είναι που τον τρώει
η μάνα του: γυρίζει σε κοιλιά που καλά ξέρει.

8
Τη φευγάτη εποχή νοσταλγεί το πουλί.
Εγώ νοσταλγώ τη φευγάτη μου φίλη.
Νερό στο χέρι της φίλης σου να πίνης,
ιδιοτροπία ερωτική 'ναι, κι όχι δίψα.

ΜΑΝ - Νοτιοανατολική Ασία
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

2
Στο χωριό της Ανατολής πετά, πετά μια πεταλούδα.
Στης Δύσης το χωριό, τρέμει, τρέμει στον άνεμο ένα άνθος.
Του λουλουδιού το χυμό λαχταρά κείνη η πεταλούδα,
μα τη γλυκύτητά του ολόκληρη δε θα τη γνωρίση,
παρά μόνο βαθιά όταν χωθή ως μέσα στην καρδιά του.


ΚΑΜΠΟΤΖΗ
ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

Μελαγχολία, που στον ήλιο του βραδιού γεννιέται.
Οι αλκυώνες πετούνε σμήνη - σμήνη
στο μάκρος των χειμάρρων να κουρνιάσουν.
Η θλίψη, όταν ο ήλιος δύη, τονίζει,
παίζοντας τον σκοπό του Ανγκόρ - Ρεάς,
τον ύμνο που τον βασιλιά αποκοιμίζει κάθε βράδι.
Μελαγχολία του βραδινού ήλιου!
Τα κοτσύφια πετούν ζευγαρωμένα,
για να χαθούν στις κορφές των ανθισμένων δέντρων.
Μονάχα εγώ κ' αγαπημένη μου
δεν ανταμώνουμε ποτέ μας!
Από μακρυά αγναντεύουμε
καθένας του αλλουνού τον τόπο.
Τότε, σα βασιλεύη ο ήλιος,
το τουρμπάνι μου βγάζω
και περπατώ το δάσος - δάσος
και πάω και πάω
και χώνομαι στα πιο πυκνά δέντρα
και την αγαπημένη μου παντού γυρεύω.
Και, ξαφνικά, τη βλέπω.
Παίρνει νερό από την πηγή.
Μα όχι, δεν είναι κείνη, έκαμα λάθος.
Δεν είναι, αλοίμονο, παρά το αστέρι της αυγής
που κατέβηκε στ' ουρανού τον όχτο,
να πιή από την πηγή, να ξεδιψάση...