Neruda - Συνέχεια

Πάντα

Αντικρίζοντάς σε
Δε ζηλεύω.
Έλα μ’ έναν άντρα
Στην πλάτη σου,
Έλα μ’ εκατό άντρες στα μαλλιά σου,
Έλα με χίλιους άντρες ανάμεσα στα στήθη και στα σκέλη,
Έλα σαν ένα ποτάμι
Γιομάτο πνιγμένους
Που σμίγει την άγρια θάλασσα,
Τον αιώνιον αφρό, το χρόνο.
Φέρτους όλους
Εκεί που σε προσμένω
Θα ‘μαστε πάντα εσύ και γω
Μόνοι πάνω στη γη
Για ν’ αρχίσουμε τη ζωή.