Τους σταθμούς δεν αντέχω
Πάντα μου άρεσαν τα τρένα
μονάχα τους σταθμούς δεν αντέχω
είναι εκείνα τα αντίο που κάνουν
τα μάτια να δακρύζουν
κι τους αποχαιρετισμούς
τους γεμάτους από λυγμούς
Τις άδειες βαλίτσες
στους έρημους σταθμούς δεν αντέχω
και το σπασμένο ρολόι
που δείχνει πάντα την ίδια ώρα .
Το βαγόνι που ξεχασμένο
σκουριάζει λίγο πιο πέρα.
Τους σταθμούς δεν αντέχω
που είναι γεμάτοι αντίο
και καλώς ήρθες,
που έρημοι πια λένε την ιστορία
εκείνου του φαντάρου που γύρισε,
πριν από μια αιωνιότητα ,
με μνήμη κενή χωρίς κανείς
να τον περιμένει.
Του αστέγου τη ζωή μαρτυρά
που κάθε νύχτα μ ένα μπουκάλι ρακί
κουρνιάζει σε κάποια σκοτεινή γωνιά
και καταφύγιο την ονομάζει .
Τους σταθμούς δεν αντέχω
και το γκρι τους χρώμα
με τους ξεφτισμένους τοίχους
και το σπασμένο ρολόι
Σχόλια
κι ένα ποίημα για το Καφενείο.
Κατά τις 05.30
Κατά τις 05.30 τα ξημερώματα
κάποιος θεός έστειλε στη σκοπιά σου
μια γυμνή γυναίκα να σε αφοπλίσει,
να ξεχάσεις σύνθημα και παρασύνθημα.
Δεν υποπτεύθηκες τίποτα·
χωρίς σύνθημα ο ήλιος δε θα βγει,
χωρίς παρασύνθημα
δε θα κοιμηθούν των τοίχων οι σκιές.
Δεν κατάλαβες τίποτα·
σου κλέψανε τη μέρα,
την ξεμοναχιάσανε άγγελοι λωτοφάγοι
και την ξεχάσανε σε δάση κι ερημιές.
Ώρα 05.30, χαράματα,
κανείς δεν πήρε είδηση
πως δεν θα ξημερώσει πια στην πόλη.
Θοδωρής Βοριάς
@fuji
να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια
@ Τάκη Μουζακίτη ναι μαζί με άλλους ποιητές έχω μια συμμετοχή στο βιβλίο που φαίνεται αναρτημένο στο μπλοκ μου . Μόνη μου δεν είχα τη τύχη να κάνω κάτι ακόμα. Σ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον
@ Θοδωρή μου πάντα όμορφα τα ποιήματα σου. Σε συγχαίρω από καρδιάς. Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα.
@castorp να είσαι καλά . ξέρω ότι βρίσκεστε στη Πάτρα και θα μου είναι εξαιρετικά δύσκολο λόγω των πολλών υποχρεώσεων μου να βρεθώ εκεί. Πάντως θα έχετε τη σκέψη και την αγάπη μου