Λογοτεχνική Εκδήλωση Από το Λογοτεχνικό Καφενείο
Την Τρίτη 18 Μαρτίου
Στις 8:00 μ.μ.
Στα πλαίσια της εβδομάδας ποίησης του βιβλιοπωλείου Πολύεδρο, Κανακάρη 147
Στις 8:00 μ.μ.
Στα πλαίσια της εβδομάδας ποίησης του βιβλιοπωλείου Πολύεδρο, Κανακάρη 147
Τα μέλη της Λογοτεχνικής Ομάδας Διαβάζουν ποίησή τους…
… και όχι μόνo
Σχόλια
Μέσα στην άνοιξη θα κάνουμε και μια συνάντηση των μελών του λογοτεχνικού καφενείου από όλη την ελλάδα και όχι μόνο... όποιος θέλει να βοηθήσει σε αυτήν την προσπάθεια είναι ευπρόσδεκτος.
"Τούτο το σπίτι με πνίγει.
Μάλιστα η κουζίνα είναι σαν το βυθό της θάλασσας. Τα μπρίκια κρεμασμένα γυαλίζουν σα στρογγυλά, μεγάλα μάτια απίθανων ψαριών,
τα πιάτα σαλεύουν αργά σαν τις μέδουσες,
φύκια κι όστρακα πιάνονται στα μαλλιά μου δεν μπορώ να τα ξε-
κολλήσω ύστερα, δεν μπορώ ν ανέβω πάλι στην επιφάνεια ο δίσκος μου πέφτει απ τα χέρια άηχος, - σωριάζομαι και βλέπω τις φυσαλίδες απ την ανάσα μου ν ανεβαίνουν, ν ανεβαίνουν και προσπαθώ να διασκεδάσω κοιτάζοντές τες κι αναρωτιέμαι τι θα λέει αν κάποιος βρίσκεται από πάνω και βλέπει αυτές τις φυσαλίδες ,τάχα πως πνίγεται κάποιος ή πως ένας δύτης ανιχνεύει τους βυθούς;
Κι αλήθεια δεν είναι λίγες οι φορές που ανακαλύπτω εκεί, στο βάθος
του πνιγμού,κοράλλια και μαργαριτάρια και θησαυρούς ναυαγισμένων πλοίων,
απρόοπτες συναντήσεις, και χτεσινά και σημερινά μελλούμενα,
μιαν επαλήθευση σχεδόν αιωνιότητας, κάποιο ξανάσαμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας, όπως λένε, μιαν ευτυχία, μια μέθη, κ ενθουσιασμόν ακόμη,
κοράλλια και μαργαριτάρια και ζαφείρια, μονάχα που δεν ξέρω να τα δώσω όχι τα δίνω,μονάχα που δεν ξέρω αν μπορούν να τα πάρουν, πάντως εγώ τα
δίνω.
Άφησέ με να έρθω μαζί σου. "
"Σονάτα του Σεληνόφωτος" Γ.Ρίτσος
Γ.
Υπάρχουν άνθρωποι
που κρύβουν στα συρτάρια τους, ποιητικά διαμάντια.
Δυστυχώς δε θα λάμψουν ποτέ στο φως
Είτε διότι οι ίδιοι δεν το επιθυμούν
είτε επειδή δεν έχουν προσβάσεις σε εκδοτικούς οίκους.
Αγνοούνται προκλητικά από τους νεόπλουτους του πνεύματος.
Ποιος αισθαντικός σκαπανέας
με αυταπάρνηση θα εξορύξει τους πολύτιμους λίθους των Aγνώστων;
Υ.Γ. Έχει το ποίημα ζωή πριν από εμάς;
Μήπως το ποίημα είναι αρχέγονος σπόρος
που με τη γέννησή μας
ελπίζει να σπαρθεί σε γόνιμο έδαφος;
Έχουμε εξουσία ζωής ή θανάτου επί του ποιήματος;
Εμείς διαλέξαμε το ποίημα ή αυτό εμάς;
Μονωδός «Εμπειροτέχνης ποιητής» Ανειδίκευτος της εκτροφής ωδικών λέξεων.