Χίλιες και μία νύχτες (Alf lailah wa lailah)

Θα σας πω τώρα το τραγούδι της πεταλούδας:
- είμαι η ερωμένη
που την καίει πάντα ο πολυαγαπημένος της, το φως!
Να καίομαι από λαχτάρα,
αυτός είναι ο εφήμερος κλήρος μου!
Η τύχη που με περιμένει
αυξάνει τον πόθο μου να σμίξω με το φως μου!
Και το κερί μου λέει:
- μη με καταριέσαι γιατί τα ίδια βάσανα τραβώ!
Η φωτιά μ' αγαπάει και την αγαπώ μα με λυώνει!
Να φωτίζω,
να καίω,
να χύνω δάκρυα,
αυτή είναι η μοίρα μου!
- Ε σεις! μας είπε το φως που καίει,
τί παραπονιέστε αφού ζήσατε τη στιγμή που σμίγει!
Ευτυχισμένοι όσοι πίνουν όταν εγώ κερνώ!
Ευτυχισμένη κι η ζωή εκείνου που έλυωσε από την αθάνατη φλόγα μου
κι έσβησε πιστός στην αγάπη!"


Απόσπασμα από το παραμύθι "Η κοπέλα Τόχφα, Η Σουλτάνα των Πουλιών"
από τις "Χίλιες και μία νύχτες"