Ἐπικίνδυνη Μοναξιά
Ὅταν τὶς νύχτες τριγυρνῶ στὴ μοναξιά μου,
ψάχνω μέσ᾿ σὲ χιλιάδες πρόσωπα
νὰ βρῶἐκεῖνο τὸ τρεμούλιασμα
στὴν ἄκρη τοῦ ματιοῦ σου
Αν ἔστω κι ἕνας μόνο ἀπηχοῦσε
κάτι ἀπ᾿ τὴ δική σου ὀμορφιά,
θὰ τοῦ ῾λεγα: -«Λοιπόν, τί περιμένεις;
μὲ τὰ καρφιὰ τῶν παπουτσιῶν σου κάρφωσέ με»
καὶ δὲ θὰ καρτεροῦσα πιὰ γλυκὸ φιλὶ
οὔτε μία τρυφερὴ περίπτυξη
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος γεννήθηκε τὸ 1931 στὴ Θεσσαλονίκη ὅπου καὶ ζεῖ. Σπουδὲς καὶ πτυχίο κλασικῆς φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Πρώτη ἐμφάνιση τὸ 1950, μὲ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Ἐποχὴ τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων». Ἱδρυτὴς & διευθυντὴς τοῦ λογοτεχνικοῦ & καλλιτεχνικοῦ περιοδικοῦ «ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ» (1958-1983), τῶν «Ἐκδόσεων Διαγωνίου» (1957-1998), τῆς Μικρῆς Πινακοθήκης «Διαγώνιος» (1974-1995. Ἐξέδωσε πολλὰ λογοτεχνικὰ καὶ φιλολογικὰ ἔργα. Βιβλία του μεταφράστηκαν στ᾿ ἀγγλικά, γαλλικά, σουηδικὰ καὶ δανέζικα.
Ἔγραψε τὶς ποιητικὲς συλλογές: «Ἐποχὴ Τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων», «Ξένα Γόνατα», «Ἀνυπεράσπιστος Καημός», «Ὁ Ἀλλήθωρος», «Τὸ Κορμὶ & Τὸ Σαράκι», «Νεκρὴ Πιάτσα», «Τὸ Αἰώνιο Παράπονο» & «Ἡ Πιὸ Βαθιὰ Πληγή».
ψάχνω μέσ᾿ σὲ χιλιάδες πρόσωπα
νὰ βρῶἐκεῖνο τὸ τρεμούλιασμα
στὴν ἄκρη τοῦ ματιοῦ σου
Αν ἔστω κι ἕνας μόνο ἀπηχοῦσε
κάτι ἀπ᾿ τὴ δική σου ὀμορφιά,
θὰ τοῦ ῾λεγα: -«Λοιπόν, τί περιμένεις;
μὲ τὰ καρφιὰ τῶν παπουτσιῶν σου κάρφωσέ με»
καὶ δὲ θὰ καρτεροῦσα πιὰ γλυκὸ φιλὶ
οὔτε μία τρυφερὴ περίπτυξη
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος γεννήθηκε τὸ 1931 στὴ Θεσσαλονίκη ὅπου καὶ ζεῖ. Σπουδὲς καὶ πτυχίο κλασικῆς φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Πρώτη ἐμφάνιση τὸ 1950, μὲ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Ἐποχὴ τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων». Ἱδρυτὴς & διευθυντὴς τοῦ λογοτεχνικοῦ & καλλιτεχνικοῦ περιοδικοῦ «ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ» (1958-1983), τῶν «Ἐκδόσεων Διαγωνίου» (1957-1998), τῆς Μικρῆς Πινακοθήκης «Διαγώνιος» (1974-1995. Ἐξέδωσε πολλὰ λογοτεχνικὰ καὶ φιλολογικὰ ἔργα. Βιβλία του μεταφράστηκαν στ᾿ ἀγγλικά, γαλλικά, σουηδικὰ καὶ δανέζικα.
Ἔγραψε τὶς ποιητικὲς συλλογές: «Ἐποχὴ Τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων», «Ξένα Γόνατα», «Ἀνυπεράσπιστος Καημός», «Ὁ Ἀλλήθωρος», «Τὸ Κορμὶ & Τὸ Σαράκι», «Νεκρὴ Πιάτσα», «Τὸ Αἰώνιο Παράπονο» & «Ἡ Πιὸ Βαθιὰ Πληγή».
Σχόλια
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ξένοι αυχένες τώρα αντί για το δικό σου,
ξένα λαγόνια, ξένα γόνατα, όλα ξένα,
τίποτα πια δε θα μου μείνει απ' τη φωνή σου,
ως και τα μάτια σου θα σβήσουν σ' άλλα μάτια.
Και πια, μέσα στην τόση αλλοφροσύνη,
ψυχή μου, πού θα βρεις τη δύναμη
για να μπορείς ακόμα να ελπίζεις
σε κάποια άλλη αγκαλιά πιο τρυφερή;