μικρη και κομητης -ερωτα σκιας και φυγης =18 αυγουστος -τσιγαρα φιλης, πατερα πριν φυγει.../

σε δυο , μαυρα ματια και γαλανα, εχω αφησει το βλεμα μουκαι την ψυχημου, θλιμενα και χαρωπα.σε ενα κορμι, παλιας αγαπημενης, γοησας , ερωμενης ,μανας γης , μητρα θαλασσας, εχω εναποθεσει το φιλι μου. μα σε μια ωραια, μορφη , ψυχη, ψαχνω ,σαν αστρο, ταξειδι , ζωη ,ουρανια αγκαλια και γηινο φιλι, την ανησυχια μου, σαν πνοη, ζωημου. ειπες , πως ειναι , ενα πεισμα , ενα γινατι, μια αμυχη, μα ισως,, ειναι και ενα παθος, μια φιλια , μια αγαπη./ ειναι τα καλοκαιρια , η γενεθλια μου , αυγουστιατικη πανσεληνος, η ζωντανη αποδειξη, η νυχτα και ο ερωτας, που μας καταδιωκει, ενμα αστερι που θελει , να παρει την μορφη και ζωη μας...το κοινο φιλι , χαδι, και τρυφεροτητα, που , δεν το εχουμε, βρει ,σε αλλες ψυχες , και σωματα.... σαν παιδεμα , μας, ακομη/σε μια , καλοκαιρινη αυρα, ενα γεμισμα, η , ενα φεγγαρι ολογεμο , ασκος και ασκερι, ενας καημος, παραπονο ,αγαπη , χαρμολυπη.... που , για τον κομητη, εγινε πληγη , και για την μικρη , μαχαιρι.../