μετα τον γερο της αλεξανδρειας - ο πατερας.

το παθος με ετρελανε, ο ερωτας με φτιαχνει. τα δυο ματια της ψυχης ειναι, που θελω, κυριευσει. το σωμα το φιληδονο, με αρεσεικαι θελω να το παιρνω. με παθος ασυγκρατητο και αγαπη περισση... στο αλλο σωμα της ψυχης, μου αρεσει να ταξιδευω. να φτερουγισω ουρανο, στον σειριο να φτανω., να δω την γη απο ψηλα σαν θες, αλλος πλανητης. να βρω σημειο μοναξιας στον ερωτα να αραξω. το αστρικο σωμα της νυχτιας με θελγει, με ηδονη , λαγνα να το απολαμβανω. . χορτασμενος και ελαφρυς. στην γη , θε να παταω. πουφωντας ερωτα απο γη και ουρτανονα μη μπορω να ξεθυμανω../ το κλαμα το μοναχικο να δινει ζωη σε ολα τα αστερια. και στο αστερι που αγαπω , να δινω την ζωη μου.με ποθο να το βοηθω με ερωτα να το συντροφευω.. η αγαπη της ζωης να ειναι ο μονος οδηγος μας.το παθος κοινο η διαφορετικο να ειναι η κοινη ψυχη μας..... και ετσι αστερι, μακρινο , να με κοιταν ολοι στο συμπαν.../