Ηλίας Δεληκυριακίδης - Ερωτικά ποιήματα και όχι μόνο

Edwin Long, Zeuxis The Choosen Five,  1885, Russell Cotes Gallery and Museum

Η ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΖΕΥΞΙ 

Σαφώς και δίκαια επαιρετ ο Αγάθαρχος
Που γρήγορα τους πίνακες τελειώνει
Είναι ο Απόλλωνας να σ οδηγεί το χέρι
Κι ο Ζεύξις για να κρυφτεί ο ατάλαντος
λέει πως χρειάζεται καιρό για ένα έργο του
Καθυστερεί γυρεύοντας καλλίγραμμες γυναίκες
Τις μελετάει μετά γυμνές , την ομορφιά τους
να περάσει στην Ελένη του .
Κι όλο του φταιν τάχα τα χρώματα π αργεί
Ας είναι .Εμείς θα περιμένουμε. Θα κουραστεί
Και τότε όλοι θα δουν.


[Μετά το πρόσωπο σου...] 


Μετά το πρόσωπο σου
Λουλούδια που ανέβασε ο σεισμός
Χρόνος ακίνητος
Και γαλαξίες απόκρημνοι βαδίστηκαν

Όλη τη νύχτα άκουγα
Παλιές βιογραφίες να μου μιλούν
Για τη σταρένια ανάσα σου
Τ αμίλητου ασβέστη η χαρακιά
Έτρεμε πάνω απ τη σιωπή
Από δω
Από δω η κάμαρά μου
Πεθαίνω κι έξω γίνεται γιορτή

Ω στόμα π ανεβαίνουν των γλάρων οι φωνές
Ω μάτια που χαμήλωσαν και βράδιασε
Τι μοίρα με προσμένει μακριά σας

Τριγυσα την άβυσσο
Πάρε κρασί γυναίκα
Υψώνω την καρδιά μου για πρόποση
Στην ατέλειωτη θάλασσα
Για σένα και για σένα
Για μας


ΣΟΝΕΤΟ ΤΩΝ ΛΥΠΗΜΕΝΩΝ ΜΑΤΙΩΝ 

Θ ανοίγει πάλι το ξύλινο κουτί
με δάκρυα στο χλωμό πρόσωπο της
Φωτογραφίες θα βλέπει  της νιοτης :
Να ένας φίλος παλιός , δίπλα αυτή.

Θα περνάει στον καρπό το βραχιόλι
που ’χε φορέσει τη νύχτα εκείνη
(επάνω τους  μια χάλκινη σελήνη )
του στερνού φιλιού στην έρημη πόλη.

Κάποτε είχα μαζί μου τον καιρό
θα σκέφτεται και άτονα θα στρέφει
το βλέμμα της κατά τα γκρίζα νέφη .

Κι άμα διψάσει για ίσκιο ή νερό
θα γύρει στο λευκό της μαξιλάρι
μια στέρνα για να δει κι ένα κλωνάρι

[Βράδυ του Μάρτη ...]

Βράδυ του Μάρτη 

Στων ποδιών μου τις μύτες πατώντας 

Κόβω λεμόνια 

Το φεγγάρι κρυμμένο ανάμεσα   

Σε σύννεφα και κλαδιά

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ

Στον κήπο των ηρώων 

Από κρανίο σε κάγκελο 

Από κανόνι σε πέτρα

Τίποτα δε σαλεύει

Κάπου κάπου

Το σύρσιμο μιας σαύρας μες στα χόρτα

Κόβει στα δυο σαν ξίφος

Την αχαιρουσεια σιωπή

Τότε οι μαύρες χαρακιές 

Στων προτομών το ατάραχο 

Λάμπουν με λαμπρότητα 

Νομίζοντας πως άνθρωπος

Κει γύρω έχει διαβεί