Ευαγγελία - Αγγελική Πεχλιβανίδου: Ένα ποίημα
Πύρινο τόξο
Γυμνόστηθη τσιγγάνα στους δρόμους τριγυρνά
για ντέφι έχει τόξο.
Με σημάδεψε στην καρδιά το τραγούδι της.
Ανήμπορο ανθρωπάκι χορεύω ομπρός της.
Η μουσική που ακούω πούθε να ‘ρχεται;
Τα μαύρα μου μαλλιά σαλεύουν
στ’ απαλό του τόξου σφύριγμα.
Φοβάμαι τα βέλη που χτυπούν ίσια στην καρδιά .
Πού ‘ναι το γαλάζιο χρώμα τ’ ουρανού;
Πούν’ το λευκό του χαμόγελο;
Ο κόσμος όλος έγινε ένα κόκκινο γέλιο.
Και τα μάτια του• κι αυτά είναι κόκκινα.
Το στόμα του φωτιά.
Με ζαλίζει όλο αυτό το πύρινο χρώμα
σαν αίμα νικημένο.
Δώστε μου μια χαραμάδα ζωής
Χάνομαι μια φλόγα μες στις φλόγες.
Ένα κομμάτι συνηθισμένου ουρανού ζητώ.
Το δόντι του κι αυτό είναι κόκκινο
στον κόκκινο ουρανίσκο.
Περήφανο στο κόκκινο γέλιο.
Κάποιο λιοβασίλεμα μια τσιγγάνα
σημάδεψε την καρδιά μου.
Δεν αντέχω στα έντονα χρώματα
-Πού ‘ναι η γυμνόστηθη τσιγγάνα μου;
-Το κόκκινο χαμόγελο.
Δώστε μου ένα ευχαριστώ.
Το αίμα μου μαζεύτηκε όλο στην πληγή•
Κόκκινο•
Δώστε μου ένα κλωνάρι πρασινάδας.
Βαρέθηκα τα κρύα ασφοδέλια της λογικής!
Η Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου - Εκπαιδευτικός , Ποιήτρια, Συγγραφέας-,
έχει μεγάλο και αξιόλογο έργο να παρουσιάσει , ενώ μεγαλύτερο είναι το ανέκδοτο έργο της. Είναι πολλές φορές βραβευμένη και έχει σημαντική συμμετοχή στα πολιτιστικά δρώμενα. Είναι Μέλος πολλών πολιτιστικών Ενώσεων, διετέλεσε Πρόεδρος της ΕΛΒΕ και είναι ισότιμο Μέλος της Επιτροπής της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς , μίας από τις αξιολογώτερες λογοτεχνικές σελίδες της Διασποράς, του Διαδικτύου. Ποιητικές συλλογές : Από την ψυχή μου στην Κύπρο», «Άνοιξη Δώδεκα Χρονώ», «Ύμνος στην κόρη των ματιών», «Είναι… γιατί …λείπει η αγάπη», «Ο θάνατος ενός θεού», «Δάσκαλε εσύ, σοφέ λαέ μου, με ρητά και παροιμίες δίδαξέ μου»,(ποιητικά βήματα στις παροιμίες του λαού μας) Αριστείο από Πνευματικό Πρακτορείο του Γιοχάνεσμουργκ, «Προσφυγιά – Αρμονίας Κατάλυση», (Ποιητική Υμνωδία), 1ο Βραβείο “Giovanni Gronchi”, Πίζα Ιταλίας 2004 και Αριστείο από «Κελαινώ – Ξάστερον»
Γυμνόστηθη τσιγγάνα στους δρόμους τριγυρνά
για ντέφι έχει τόξο.
Με σημάδεψε στην καρδιά το τραγούδι της.
Ανήμπορο ανθρωπάκι χορεύω ομπρός της.
Η μουσική που ακούω πούθε να ‘ρχεται;
Τα μαύρα μου μαλλιά σαλεύουν
στ’ απαλό του τόξου σφύριγμα.
Φοβάμαι τα βέλη που χτυπούν ίσια στην καρδιά .
Πού ‘ναι το γαλάζιο χρώμα τ’ ουρανού;
Πούν’ το λευκό του χαμόγελο;
Ο κόσμος όλος έγινε ένα κόκκινο γέλιο.
Και τα μάτια του• κι αυτά είναι κόκκινα.
Το στόμα του φωτιά.
Με ζαλίζει όλο αυτό το πύρινο χρώμα
σαν αίμα νικημένο.
Δώστε μου μια χαραμάδα ζωής
Χάνομαι μια φλόγα μες στις φλόγες.
Ένα κομμάτι συνηθισμένου ουρανού ζητώ.
Το δόντι του κι αυτό είναι κόκκινο
στον κόκκινο ουρανίσκο.
Περήφανο στο κόκκινο γέλιο.
Κάποιο λιοβασίλεμα μια τσιγγάνα
σημάδεψε την καρδιά μου.
Δεν αντέχω στα έντονα χρώματα
-Πού ‘ναι η γυμνόστηθη τσιγγάνα μου;
-Το κόκκινο χαμόγελο.
Δώστε μου ένα ευχαριστώ.
Το αίμα μου μαζεύτηκε όλο στην πληγή•
Κόκκινο•
Δώστε μου ένα κλωνάρι πρασινάδας.
Βαρέθηκα τα κρύα ασφοδέλια της λογικής!
Η Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου - Εκπαιδευτικός , Ποιήτρια, Συγγραφέας-,
έχει μεγάλο και αξιόλογο έργο να παρουσιάσει , ενώ μεγαλύτερο είναι το ανέκδοτο έργο της. Είναι πολλές φορές βραβευμένη και έχει σημαντική συμμετοχή στα πολιτιστικά δρώμενα. Είναι Μέλος πολλών πολιτιστικών Ενώσεων, διετέλεσε Πρόεδρος της ΕΛΒΕ και είναι ισότιμο Μέλος της Επιτροπής της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς , μίας από τις αξιολογώτερες λογοτεχνικές σελίδες της Διασποράς, του Διαδικτύου. Ποιητικές συλλογές : Από την ψυχή μου στην Κύπρο», «Άνοιξη Δώδεκα Χρονώ», «Ύμνος στην κόρη των ματιών», «Είναι… γιατί …λείπει η αγάπη», «Ο θάνατος ενός θεού», «Δάσκαλε εσύ, σοφέ λαέ μου, με ρητά και παροιμίες δίδαξέ μου»,(ποιητικά βήματα στις παροιμίες του λαού μας) Αριστείο από Πνευματικό Πρακτορείο του Γιοχάνεσμουργκ, «Προσφυγιά – Αρμονίας Κατάλυση», (Ποιητική Υμνωδία), 1ο Βραβείο “Giovanni Gronchi”, Πίζα Ιταλίας 2004 και Αριστείο από «Κελαινώ – Ξάστερον»
Σχόλια