Ντύλαν Τόμας - Μη στέργεις ήσυχα να πας σε νύχτα ευλογημένη

Μη στέργεις ήσυχα να πας σε νύχτα ευλογημένη
ας καίνε , ας παραληρούν όταν τελειώνει η μέρα 
τα γηρατειά κι ας μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .

Σοφοί, που 'δαν το  δίκαιο σκοτάδι να προσμένει ,
γιατί δεν χρησμοδότησαν με φλόγες στον αέρα 
δε στέργουν ήσυχα να παν , σε νύχτα ευλογημένη .

Όσοι αγαθοί φωνάζοντας στο κύμα που βαθαίνει 
πως σ' ακρογιάλι πράσινο θα χόρευε μια μέρα 
κάθε τους πράξη , μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .

Όσοι τρελοί τραγούδησαν τον ήλιο που πεθαίνει 
κι αργά πολύ κατάλαβαν πως τον θρηνούσαν , πέρα 
δε στέργουν ήσυχα να παν , σε νύχτα ευλογημένη .

Όσοι αυστηροί που στα στερνά τους βλέπουν τυφλωμένοι 
ότι μπορούν μάτια τυφλά ν΄αστράφτουν στον αιθέρα 
και να γιορτάζουν , μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .

Κι όσοι πηγαίνουνε ψηλά στη θλίψη που σε υφαίνει ,
κατάρα δώσε μου κι ευχή το δάκρυ σου , πατέρα .
Μη στέργεις ήσυχα να πας σε νύχτα ευλογημένη.
Να μαίνεσαι , να μαίνεσαι όταν το φως πεθαίνει . 

Μετάφραση Διονύσης Καψάλης