Σάμιουελ Μπέκετ - Ποιήματα

Η μύγα 

ανάμεσα σε μένα και τη σκηνή
το τζάμι
άδειο εκτός από εκείνη

μπρούμυτα
μες στα άδεια της εντόσθια
κεραίες ξετρελαμένες φτερά δεμένα
πόδια γαμψά στόμα που το κενό βυζαίνει
σπαθίζοντας το διάστημα σπάζοντας τα μούτρα της
    στο χώρο του αοράτου
κάτω απ' τον αδύναμο αντίχειρά μου ανατρέπει
τη θάλασσα και τον ήρεμο ουρανό

Διέπη

ακόμα η τελευταία άμπωτις
το νεκρό βότσαλο
η επιτόπια στροφή μετά τα βήματα
προς τα παλιά φώτα

Οδός Βωζιράρ 

με το 'να πόδι στον αέρα
ελευθερώνω και γεμάτος αφέλεια
εκθέτω την πλάκα στο φως και στις σκιές
και ξαναφεύγω ενισχυμένος
από ένα αδιαμφισβήτητο αρνητικό


Μετάφραση Γιώργος Βίλλιος