Τάσος Κόρφης - Υστεροφημία
Οταν υποχωρήσουμε πια κάτω από τον καταιγισμό του
πυρός
και τα μάτια μας τυφλωθούν από τα μάκρη της ηρεμίας
και δεν υπάρχει πια ο πυρετός, το γυμνό αγκάθι
δε μας ενοχλεί κι η σκέψη μας σταματήσει να μας
οδηγεί
σε αδιέξοδες κατευθύνσεις, τότε
τα πράγματα που αγγίξαμε θα μας θυμούνται.
Θα υπάρχουν εκεί, στους δρόμους, στα λιμάνια
και στα καπηλειά
φορτωμένα ακριβές πραμάτειες: αισθήματα και αισθήσεις,
νοσταλγώντας τις συνουσίες τους με τη μοναξιά μας,
τη γυμνή κόψη που λουλούδισε το στέρνο τους.
και τα μάτια μας τυφλωθούν από τα μάκρη της ηρεμίας
και δεν υπάρχει πια ο πυρετός, το γυμνό αγκάθι
δε μας ενοχλεί κι η σκέψη μας σταματήσει να μας
οδηγεί
σε αδιέξοδες κατευθύνσεις, τότε
τα πράγματα που αγγίξαμε θα μας θυμούνται.
Θα υπάρχουν εκεί, στους δρόμους, στα λιμάνια
και στα καπηλειά
φορτωμένα ακριβές πραμάτειες: αισθήματα και αισθήσεις,
νοσταλγώντας τις συνουσίες τους με τη μοναξιά μας,
τη γυμνή κόψη που λουλούδισε το στέρνο τους.
Σχόλια