Μίροσλαβ Χόλουπ - Δύο ποιήματα

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ

Εδώ στου Κυρίου το στήθος αναπαύονται
οι γλώσσες των ζητιάνων,
οι πνεύμονες των στρατηγών,
οι οφθαλμοί των χαφιέδων,
τα δέρματα των μαρτύρων,
στην απολυτότητα των φακών
του μικροσκοπίου.
Φέτες ήπατος ξεφυλλίζω στην Παλαιά Διαθήκη,
στα λευκά μνημεία του εγκεφάλου μελετώ
τα ιερογλυφικά της φθοράς.
Κοιτάχτε, χριστιανοί,
ή Παράδεισος, ή Κόλαση κι οι Ουρανοί
σε φιάλες.
Κι ούτε θρήνοι
ούτε αναστεναγμοί
Η τέφρα μόνο βογγάει.
Άλαλη η ιστορία
ζουλιγμένη
μέσα από τριχοειδή.
Άλαλη η ισότης. Άλαλη η αδελφότης.
Και από τις τρίχρωμες θανάσιμων βασάνων
μέρα με την ημέρα
τραβάμε
κλωστές σοφίας.

ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ

Υπάρχουν κι εδώ τοπία ονειρικά,
εγκαταλελειμμένα σεληνιακά.
Υπάρχουν κι εδώ οι μάζες
των καλλιεργητών της γης.
Και κύτταρα – μαχητές
που δίνουν τη ζωή τους
για ένα τραγούδι.
Υπάρχουν κι εδώ νεκροταφεία,
δόξα, χιόνι.
Κι ακούω το βουητό
της εξέγερσης
σε τεράστια φέουδα.