Θανάσης Παπαθανασόπουλος - Πέντε ποιήματα

Ο μετανάστης

Είχα ένα μπάρμπα στην Αμερική 
άχρηστο για τους συγγενείς και το τομαρι του 
( το τελευταίο το τόνιζε εμφατικά η μάνα μου )
Τραγουδούσε στα μπαρ , κοιμόταν στις γέφυρες 
πετεινό τ' ουρανού , ψηφοφόρος του Χούβερ 
Με πατριώτες επαφές δεν είχε 
στις γειτονιές λημέριαζε των νέγρων 
Ώρες πολλές μουρμούριζε παραπονιάρικα 
negro spiritual και προσευχές προτεσταντών 
Απ΄τους ομογενείς περίτεχνα έκρυψε 
ως και τον τάφο του . 

Σεσημασμένος 

Μεταξύ των φονευθέντων κατά τα γεγονότα 
του Πολυτεχνείου ήτο και ο Λ.Δ ,16 ετών ,
σεσημασμένος διαρρήκτης . 

                                                        Οι ειδήσεις
Μικρέ σεσημασμένε ώρα σου καλή 
Τα χρέη σου ξοφλήθηκαν στον πάνω κόσμο 
τ' ανέλαβαν αυτοί που σε ξαπόστειλαν 
με δυο λαβωματιές στο άγουρο κορμί σου .

Τώρα κοιμήσου ήσυχος κι εμείς θα γράψουμε 
στους ματωμένους δρόμους της Αθήνας 
ακέριο τ' όνομά σου , πλήρη τα στοιχεία σου 
να ξέρουν οι μελλοντικοί , ποιοι που μας κλέβαν 
Λάμπρος Δημουλής δεκαέξι ετών .
Διέρρηξε τη νύχτα της πατρίδας του .
Σεσημασμένος της Ελευθερίας . 

ΞΕΡΩ πολλά παράθυρα που κράτησαν 
σ΄απόσταση τη μυγδαλιά και τ΄ άστρα 
Ξέρω και πόρτες που δεν έγειραν 
την έπαρσή τους στο ψωμί.

Ο Ψαρής 

Μας έδωσαν τον Ψαρή σ' αντικατάσταση 
του Μάρκου μας που χάθηκε στη Αλβανία . 
Βγήκε καλό μουλάρι . Η μάνα έκανε 
αγώγια - τον καιρό που ήταν φυλακή 
ο πατέρας - συντηρώντας τη φαμίλια όλη . 

Ύστερα τον πουλήσαμε , είχε γεράσει 
και δεν μπορούσε πια να κατεβαίνει 
τόσα χιλιόμετρα στην πόλη φορτωμένος . 

Μα χθες , ύστερα από τόσα χρόνια τον ξανάδα 
να οργώνει με τα γηρατειά του μες στον κάμπο . 
Άλλαξα δρόμο . Ράγισε η καρδιά μου . 

Στο ευγενικό ανάριμά του ζούσα πάλι 
τη φυλακή , τη γύμνια και την πείνα . 

Εις εαυτόν 

Προχώρα έτσι .
Είναι καλύτερα . Είναι δικαιότερα .
Παρά αν γνώριζες τη μεγάλη κατάφαση 
που σε αποξενώνει από τον εαυτό σου 
κι εξαφανίζει το έδαφος από τα πόδια σου . 
Τη μεγάλη ύπουλη κατάφαση .