Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Ein Traum

Το ήξεραν κι οι τρεις.
Αυτή, ήταν η σύντροφος του Κάφκα.Ο Κάφκα την είχε ονειρευτεί.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Αυτός, ήταν φίλος του Κάφκα.
Ο Κάφκα τον είχε ονειρευτεί.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Εκείνη είπε στον φίλο:
Θέλω απόψε να μ’ αγαπήσεις.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Εκείνος της απάντησε: Αν αμαρτήσουμε,
ο Κάφκα παύει να μας ονειρεύεται.
Το ‘ξερε ένας.
Κανείς δεν είχε απομείνει στη γη.
Ο Κάφκα είπε:
Τώρα που έφυγαν κι οι δυο, έμεινα μόνος.
Θα πάψω να μ’ ονειρεύομαι.

Ηράκλειτος

Ο Ηράκλειτος περπατάει βραδάκι
για την Έφεσο. Το δειλινό τον έφερε
χωρίς να το ‘χει συνειδητά επιδιώξει
στην όχθη ενός σιωπηλού ποταμού.
Δεν ήξερε ούτε πώς τον έλεγαν, ούτε κατά πού πάει.
Υπήρχε ένας πέτρινος Ιανός και κάτι λεύκες.
Κοιτάζεται στον αεικίνητο καθρέφτη
και συλλαμβάνει και επεξεργάζεται τη φράση
που κράτησαν αμετάβλητη
οι ανθρώπινες γενιές. Η φωνή του εξάγγειλε:
Κανείς δεν μπαίνει δυο φορές στα νερά
του ίδιου ποταμού. Στάθηκε. Νιώθει
με ένα δέος ιερό και μ’ ένα ρίγος
ότι κι ο ίδιος είναι ένα ποτάμι, μια ροή.
Θέλει να ξανακερδίσει εκείνο το πρωινό,
τη νύχτα του, το δειλινό της. Όμως δεν μπορεί.
Ξαναλέει τη φράση. Τη βλέπει τυπωμένη
καθαρά, με γράμματα του μέλλοντος
σε κάποια σελίδα του Μπάρνετ.
Ο Ηράκλειτος δεν ξέρει ελληνικά. Ο Ιανός,
θεός των θυρών, είναι λατίνος θεός.
Ο Ηράκλειτος δεν έχει τώρα ή χτες.
Είναι ένα καθαρό τέχνασμα που ονειρεύτηκε
ένας μελαγχολικός άνθρωπος στην όχθη του Κόκκινου Κέδρου,
ένας άνθρωπος που συνδυάζει εντεκασύλλαβους
για να μη σκέφτεται συνέχει το Μπουένος Άιρες,
και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Κάποιος του λείπει.

Η σελήνη

στην Μαρία Κοδάμα

Τόση και τόση μοναξιά σε τούτο το χρυσάφι.
Η σελήνη της νύχτας δεν είναι η σελήνη
που είδε ο Αδάμ. Οι μεγάλοι αιώνες
της ανθρώπινης αγρύπνιας την έχουν πλημμυρίσει
με πανάρχαιο θρήνο. Κοίτα την: Ο καθρέφτης σου είναι.

μτφ: Δημήτρης Κολοκύρης.