Χρύσα Μαστροδήμου - 4 ποίηματα

«Άγνωστοι»

Δεν γνωριζόμαστε πια…
Σαν τραγική ειρωνεία ο έρωτας.

Κάποτε σ’ αγάπησα πολύ
Τώρα δεν θέλω να σε ξέρω.

Μέσα στο πλήθος άγνωστος και ξένος.

Και με πληγώνει ανάλγητα η σκέψη αυτή.

όσο γρήγορα πληθαίνουν
οι άγνωστοι
στις φτωχές ζωές μας.

«Απουσία»

Η μοναξιά δεν με τρομάζει πια

Η σιωπή έγινε κομμάτι της ύπαρξής μου

Εσύ τοπίο μακρινό

και δεν είναι που μου λείπεις πια
όμως μου
λείπει
εκείνο που πίστευα για σένα.

«Απρίλης»

Απρίλη έρωτα
λατρεύω τη ζαρωματιά στο μέτωπό σου
έρωτα…
όποια μορφή κι αν έχεις
εφήμερη, ανελέητη, ισοπεδωτική
όσο προσωπεία κι αν φοράς
κρατώ μονάχα ένα:

το χαμόγελό σου.

«Η μέρα»

Το ξέρω
πως δε θα σε δω
μάταια ελπίζω σε ένα θαύμα

μα η μέρα χαϊδεύεται στο πουκάμισό μου
κι εγώ ελπίζω πως θα μου φέρει εσένα

το ξέρω θα με πληγώσει πάλι
και θα το σκάσει βιαστικά

μα είναι απόλαυση να κυνηγάς τη μέρα
κι ας σε προδίδει πάντα τελικά.

από την Ανθολογία Ερωτική Ποίησης "Ερωτικός Μάιος της Θεσσαλονίκης", 2007 Μουσική Εταιρία Βορείου Ελλάδας