Θανάσης Πάνου - Ο μέγας κοινωνικός Δράκος

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΒΡΥΧΑΤΑΙ…

Ο μέγας κοινωνικός δράκος έχει επιβληθεί παμπόνηρα και μεθοδικά πλήρως στη θέληση, βρυχάται και υφαίνει την νικητήρια καταγωγή του, σιδηρουργός που πεταλώνει την ελευθερία της βούλησης που στρογγυλεύει τις αρθρώσεις της επανάστασης. Είναι ο μέγας δάσκαλος της θεωρίας της πλήρους περιστροφής , ότι φεύγει - ξαναγυρίζει δεν υπάρχει η εξέλιξη , η δυνατότητα να δραπετεύσεις , γι αυτό σου ψιθυρίζει καθημερινά να απολαμβάνεις το λυντσάρισμα.

Με την συστολή του ζωτικού σου χώρου , ρουφάει τους ανασασμούς και χαρτογραφεί μια προσομοίωση της πραγματικότητας σε μικροφασματικές διαστάσεις.... Tο αόρατο συρματόπλεγμα μετατρέπεται σε δήμιο της κάθε απόφασης εξόδου γίνεται αυτόχειρας της ίδιας της ελεύθερης εικόνας που εγκλωβίζει στη σπηλιά που την οικεία μετατρέπει.

Αυτός ο εσωτερικός τρομοκράτης ο αποκλιμακωτής της λογικής και συνήγορος της απομόνωσης , είναι ο δικός σου δεσμοφύλακας που φύετε από την γέννησή εν σκότη, ρουφώντας από μέσα την κάθε πτήση σου. . Η παρουσία του αόρατου καταγραφέα είναι μια τροχιά που σε αφήνει στην ίδια όχθη, χωρίς να κατέχεις τίποτα στο ταξίδι της ακινησίας.  Αυλακώνει της ελλείψεις και προσφέρει απλόχερα μάσκες να ζεις όμορφα το μύθο της ύλης και της κωμικής σκιάς της. Ο κοινωνικός δράκος είναι ιδιαίτερα ευφυές ον τρυπώνοντας με την κάθε ανάσα, με την κάθε δρασκελιά , σε αντηχήσεις μέσα σου. Είσαι ο προικισμένος δημιουργός του γι αυτό σαν χορευτής χαίρεσαι την πτώση σου πάντα στον ίδιο τόπο με τον ίδιο απαράλλακτο ρυθμό.

Υπάρχει όμως μια υπερφυσική, ένα πεδίο δυναμικό στον κάθε άνθρωπο που αν αφουγκραστεί , αν πιάσει το αυτί τη δόνηση μιας νότας πνοής αέρινης , το σκέπτεσθαι γεννιέται και από αυτό απορρέει πετώντας η ελευθερία. Είναι το συναπάντημα με τη γη που σου φωνάζει να την ψηλαφίσεις και συλλέκτης της σοφίας της να ξαναβαπτιστείς. Ο κοινωνικός δράκος γεννήθηκε όταν επήλθε αυτή η ρωγμή από το έδαφος που ξυπόλητοι βλαστάναμε. Ο μεγαλύτερος ίσως τίτλος επανάστασης είναι να σε ελευθερώνει καθημερινά από την δική σου φυλακή το κλειδί της γήινης μουσικής , και γυμνός κολυμβητής να ρέεις σε ότι το πνεύμα μας αγγίζει.

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

Η κοινωνική αφήγηση
αρχίζει πονηρά,
και γίνεται μόνιμα ριζωμένη κραυγή
στις πρωτόλειες ανισότητες
Κανείς δεν κατοικεί
έξω από τα στερεότυπα
ο μέγας κοινωνικός δράκος
εγκλωβίζει συνειδήσεις…
πόσα τα φαγωμένα ιδανικά...