Αφιέρωμα αμερικάνικη ποίηση και Τζάζ: Λανγκστον Χιούζ και Bessie Smith

Ο μαύρος αδελφός

Είμαι ο μαύρος αδελφός.

όταν έχουμε επισκέψεις

με στέλνουν να φάω στην κουζίνα,

μα εγώ γελώ,

τρώω γερά

και δυναμώνω.

Αύριο

θα καθίσω κι εγώ στο τραπέζι

όταν θα έχουμε επισκέψεις.

Κανείς δε θα τολμήσει

να μου πει

«πάνε να φας στην κουζίνα».

Άλλωστε

θα δούνε πόσο όμορφος είμαι

και θα ντραπούν.

μτφ.: Ντίνος Χριστιανόπουλος

Φοβισμένοι

Κλαίουμε

ανάμεσα στους ουρανοξύστες,

όπως θρηνούσαν οι πρόγονοί μας

ανάμεσα στα φοινικόδεντρα

της Αφρικής.

Γιατί είμαστε μόνοι,

                              είναι νύχτα

                                               και φοβόμαστε.

Ονείρου παραλλαγή

Τα χέρια μου ν’ ανοίξω διάπλατα

μέσα στο φέγγος του ήλιου

και να χορεύω και να στροβιλίζομαι

ώσπου να σβήσει η άσπρη μέρα.

Μες στη δροσιά του δειλινού,

κάτω από δέντρο να ξεκουραστώ ψηλόκορμο

ενώ η νύχτα θα ‘ρχεται απαλά,

μαύρη καθώς εμένα,

αυτό ‘ναι τ’ όνειρό μου:

Τα χέρια μου ν’ ανοίξω διάπλατα

κατάντικρυ στον ήλιο,

και να χορεύω και να στροβιλίζομαι,

ώσπου να σβήσει η μέρα η γρήγορη.

Μες στο χλωμό το βράδυ να ξεκουραστώ…

Ένα λιγνό δέντρο ψηλόκορμο…

η νύχτα να ‘ρχεται απαλά,

μαύρη καθώς εμένα.

μτφ.: Δημήτρης Σταύρου

Σημείωμα αυτοκτονίας

Το ήσυχο,

Κρύο πρόσωπο του ποταμού

Ένα φιλί μου ζήτησε.

μτφ.: Λ. Καραπαναγιώτης