Νίκος Καζαντζάκης - Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ


Στρουφογύρισε με άγωνία ο 'Ιησους τα μάτια, Κοίταξε. Είχε
άπομείνει μόνος είχαν άφανιστεί η αυλή και το σπίτι, τα δέντρα,
οι πόρτες του χωριου, τό χωριό, και μονάχα, κάτω από τα
πόδια του, πέτρες αίματωμένες πέτρες, και πέρα, πιο χαμηλά,
στό σκοτάδι, χιλιάδες κεφάλια λαός.
Εβαλε όλη του τή δύναμη να δεί που βρίσκεται, ποιος ηταν,
γιατί πονουσε . Ήθελε ν' άποσώσει τήν κραυγή, να φωνάξει
«Λαμά σαβαχθανί. .. », έκαμε να κουνήσει τα χείλια του, δεν μπορου-
σε. Ζαλίστηκε, του 'ρχουνταν λιποθυμιά, γκρεμίζουνταν μέσα
στο νου του και χάνουνταν ...
Μα άξαφνα, εκεί πού γκρεμίζουνταν και χάνουνταν, κάποιος,
κάτω στή γης, θα τον λυπήθηκε, ενα καλάμι τεντώθηκε μπροστά
του κι ενα σφουγγάρι, βουτημένο στο ξίδι, ακούμπησε στα
χείλια του και στα ρουθούνια. Άνάσανε βαθια τη δριμια μυρωδιά,
συνήφερε , φούσκωσε το στηθος του, κοίταξε τον ουρανο
κι έσυρε φωνή σπαραχτικιά:
- Λαμά σαβαχθανί!
κι έγειρε ευτίις το κεφάλι, εξαντλημένος.
Ενιωσε φοβερούς πόνους στα χέρια, στα πόδια καί στην
καρδιά του. Ξεθάμπωσαν τα μάτια του, είδε το αγκάθινο στεφάνι,
τα αίματα, το σταυρό, και μέσα στο σκοτεινιασμένον ήλιο δυο
χρυσοι χαλκάδες στραφτάλισαν και δυο σειρες κοφτερα κάτασπρα
δόντια. Δροσερο περιπαιχτικό γέλιο ακούστηκε . Χαλκάδες
και δόντια αφανίστηκαν. Απόμεινε ο 'Ιησους κρεμάμενος
στον άγέρα, μόνος.
Τίναξε το κεφάλι, κι όλο με μι aς θυμήθηκε που βρίσκουνταν,
ποιος ήταν και γιατί πονουσε' αγρια άδάμαστη χαρα τον συνεπηρε'
όχι, όχι, δεν ήταν αναντρος, λιποτάχτης, προδότης οχι,
όχι, ήταν καρφωμένος στο σταυρό, τίμια στάθηκε ως το τέλος.

Κράτησε τό λόγο του. Μια. αστραπή, τη στιγμη που φώναξε
«Ήλι Ήλί» και λιποθύμησε, τον αρπαξε ο Πειρασμός και τόν
πλάνεσε, Ψέματα οι χαρές, οι παντρειές, τα παιδιά, ψέματα τα
χούφταλα, ξευτελισμένα γεροντάκια, που τόν φώναζαν αναντρο,
λιποτάχτη, προδότη , όλα, όλα, φαντάσματα του Πονηρού! Ζουν
και βασιλεύουν οΙ Μαθητές του, πηραν τις στεριές και τις θάλασσες
και διαλαλουν τό Καλό Μαντάτο. Τα. πάντα έγιναν όπως
πρέπει. Δόξα σοι ο Θεός!
Έσυρε φωνη θριαμβευτικιά:
- Τετέλεσται!
κι ήταν σα νά 'λεγε: ·Όλα αρχίζουν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις