Πετράρχης - Σονέττο CLXVI


Αν είχα μείνει στο "ιερό σπήλαιο" κι ήμουν εκεί ακόμα ,
σαν τον Απόλλωνα που ασκούσε εκεί τη μαντεία ,
σήμερα τον ποιητή της ίσως να είχε και η Φλωρεντία 
όπως είχε τον η Μάντουα , η Αουράνκη κι η Βερόνα .

Γιατί όμως η δική μου γη δεν ανθίζει σαν πρώτα ,

με την πηγούλα των βράχων εκείνων ; Σ' άλλον πλανήτη 
φαίνεται πως πλανιέμαι τώρα . Στο χωράφι μου το δρεπάνι 
μονάχα ασπράγκαθο θερίζει κι άγρια πλέον χόρτα . 

Το υδωρ μου που απ' τον παρνασσο κυλούσε

αλλού έχει στραφεί κι είναι ξερό το "λιόδεντρό" μου ,
αυτό που κάποτε με τη δροσιά ανθούσε .

Μα ίσως η περιπέτεια , ή η αληθινή ενοχή με στερήσει 
από κάθε άλλο καρπό αν ο Δίας ο αιώνιος επάνω μου 
την έμπνευση και χάρη του σαν μια βροχή δε ρίξει . 

Μετάφραση : Κατερίνα Γλυκοφρύδη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις